Eveline Willemsen

In 2002 verhuisde ik samen met mijn ouders, zus en tweelingzus van Zeeland richting Harderwijk. Inmiddels woon ik langer in Harderwijk dan dat ik in Zeeland heb gewoond en voel ik mij hier helemaal thuis.

Dit bericht is geplaatst op 01-04-2021

Ik ben 32 jaar, bijna tien jaar getrouwd met Sander en we hebben drie geweldig leuke meiden. Ik ben heel gek op mijn werk (docent Pedagogische vakken binnen het MBO), maar ben nog net iets gekker op mijn gezin en enorm dankbaar dat ik mijn tijd grotendeels met hen kan doorbrengen.
Eenmaal in Harderwijk aangekomen, kwam ik bij een enorm toffe jeugdgroep terecht. Al gauw werd Sefanja wekelijkse prik. De jeugdgroep werd een plek waar ik vrienden maakte en enorm groeide in mijn geloofsleven. De jaren daarna was ik op en af betrokken binnen de gemeente, bezochten we ook andere kerken, maar bracht het mij toch ook elke keer weer terug bij de plek waar het voor mij in Harderwijk begon.
 
Graag deel ik met jullie een belangrijk deel vanuit mijn periode binnen Sefanja. Een deel dat mogelijk vele van jullie kennen omdat je al zo lang betrokken bent (in dat geval mag je gerust naar beneden scrollen, maar vergeet de onderste zin niet ) binnen de kerk, maar ik weet dat er inmiddels ook veel nieuwe mensen zijn en ik deel graag mijn getuigenis met jullie.
 
In 2011 werd ik ernstig ziek, na maanden onwetendheid kreeg ik eindelijk een diagnose: Non hodgkin lymfklierkanker, met een overlevingskans van 40%. Sander en ik waren net een jaar getrouwd en belandden samen in een enorme rollercoaster van ziekenhuisopnames, veel ziekenhuisopnames, onderzoeken, chemokuren enz. enz. Een periode waar ik veel meer over kan schrijven dan alleen dit korte stukje. Maar wat voor ons beide zo bijzonder is geweest, is dat we tijdens dit jaar waarin ik vocht tegen de lymfklierkanker, zo enorm gesteund zijn vanuit de gemeente. We ontvingen honderden kaarten, mensen maakten ons huis schoon, er werden bloemen gebracht en er werd enorm veel voor ons gebeden. We voelden een enorme betrokkenheid en dit maakte dat we er nog meer naar verlangde onderdeel te zijn van deze kerk.

En terwijl bij ons door de boksen Leeland klinkt: Way maker, Miracle worker, Promise keeper, Light in the darkness- That is who You are. Benadrukt dit weer hoe groot God is. Ik overwon de kanker en kreeg samen met Sander in de afgelopen 8 jaar drie heerlijke meiden. Alle drie gegeven door God. Want samen met de diagnose lymfklierkanker, kregen we ook te horen dat ik na de chemokuren niet meer vruchtbaar zou zijn. Inmiddels weten wij dat er zoveel mogelijk is bij God en zijn wij blij dat we hiervan mogen getuigen. Na deze rollercoaster zijn wij inmiddels al ruim zeven jaar deel van deze fantastische kerk. We genieten van de mensen, relaties en de mogelijkheden/uitdagingen die het ons geeft in ons leven. We worden bemoedigt, aangeraakt en onderwezen. Ik ben zo enthousiast voor dat wat we nog met elkaar mogen meemaken. Na 3 jaar betrokken te zijn geweest binnen het LT en nu alweer bijna een jaar even op ruststand te staan, kijk ik ook weer uit naar wat het nieuwe seizoen gaat brengen. Who’s with me?
 
Ohja goed om te weten: ik hou enorm van koffie, sushi, het strand, de baksels van Tina, fietsen en ontbijt op bed.